50 Jaar
Onafhankelijkheid Special:
Ram
Rambaratsing
“Onafhankelijkheid
is geen eindpunt, maar een voortdurende opdracht”
Vijftig jaar na de historische dag waarop
Suriname zijn staatkundige zelfstandigheid uitriep, staat voor Ram Rambaratsing vooral één gedachte centraal: onafhankelijkheid is
méér dan een historische gebeurtenis. Het is de bevestiging van een identiteit,
een keuze voor zelfbeschikking én een permanente verantwoordelijkheid voor
toekomstige generaties.
“Onafhankelijkheid
is de bevestiging van onze nationale identiteit”
Voor Rambaratsing is de onafhankelijkheid van
Suriname in 1975 een mijlpaal die dieper gaat dan politieke autonomie. Het gaat
om de essentie van wie wij zijn als volk en als natie.
“De onafhankelijkheid vertegenwoordigt voor mij
de bevestiging van een nationale identiteit en de verworvenheid van
zelfbeschikking.”
Hij spreekt over een dag die staat voor
veerkracht, eigen kracht en het streven van het Surinaamse volk om zelf
richting te geven aan zijn politieke, culturele en maatschappelijke
ontwikkeling.
“Persoonlijk beschouw ik deze dag als een moment
van waardering voor de historische stappen die hebben geleid tot
zelfstandigheid.”
De onafhankelijkheid is voor hem daarmee niet
alleen een herinnering, maar een collectief fundament waarop iedere Surinamer
voortbouwt.
“Een dag van
reflectie én inspiratie”
Wanneer Rambaratsing naar deze vijftigste viering
kijkt, ziet hij twee dimensies: terugblikken én vooruitkijken. 25 november is
wat hem betreft geen nostalgisch moment, maar een jaarlijkse uitnodiging tot
reflectie op de weg die Suriname heeft afgelegd — en de weg die nog volgt.
“Deze dag nodigt uit tot reflectie op de weg die
Suriname sinds 1975 heeft afgelegd en benadrukt de verantwoordelijkheid om te
blijven werken aan nationale ontwikkeling en samenhang.”
In zijn ogen legt deze dag nadruk op:
- eenheid
- wederzijds
respect
- het
streven naar stabiliteit
- rechtvaardigheid
- duurzame
vooruitgang
“In het heden vormt zij zowel een
herdenkingsmoment als een inspiratiebron.”
Een boodschap
van verbondenheid en verantwoordelijkheid
Voor het geboorteland en alle Surinamers — in
Suriname en in de diaspora — geeft Rambaratsing een duidelijke boodschap mee.
Een oproep tot overbrugging, samenwerking en bewuste betrokkenheid.
“Ik wil een oproep doen tot verbondenheid en
bewustzijn. Laten wij ons blijven inzetten voor maatschappelijke cohesie,
economische weerbaarheid en een vreedzame samenleving.”
Hij benadrukt dat onafhankelijkheid niet mag
worden gezien als een afgesloten hoofdstuk, maar als een voortdurende opdracht.
“De onafhankelijkheid is niet slechts een
historisch feit, maar een voortdurende opdracht om onze collectieve waarden
hoog te houden en door te geven aan toekomstige generaties.”
Daarmee plaatst hij 50 jaar onafhankelijkheid in
een breed perspectief: niet als een feestdag alleen, maar als moreel kompas
voor de toekomst.
Vooruitkijken
met vastberadenheid
Rambaratsing sluit zijn reflectie af met een
oproep om de toekomst met vertrouwen tegemoet te treden — niet door te wachten
op verandering, maar door zelf drager ervan te zijn.
“Moge deze dag ons allen inspireren om met
verantwoordelijkheidsbesef en hoopvolle vastberadenheid verder te bouwen aan
het Suriname dat wij voor ogen hebben.”
Vijftig jaar onafhankelijkheid is volgens hem
meer dan een herdenking: het is een uitnodiging om te blijven bouwen aan een
Suriname dat recht doet aan zijn verleden én vertrouwen geeft aan zijn
toekomst.
.JPG)
